Ο Έμπολα αναδεικνύει την ανάγκη αντιμετώπισης της φτώχειας σε παγκόσμιο επίπεδο, ως κοινή προτεραιότητα όλων των κοινωνιών. Τα προβλήματα υγείας συνδέονται πολύ συχνά με τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα. Αυτό είναι ένα μάθημα που δεν το έχουμε μάθει ακόμα, αν και μας αφορά.

Σήμερα χάνουν τη ζωή τους και χωρίς τον Έμπολα, από πείνα, πνευμονία, διάρροια κα, εκατομμύρια άνθρωποι που μπορεί να είχαν σωθεί αν είχε αντιμετωπιστεί η φτώχεια. Λόγω  φτώχειας και κοινωνικής κρίσης σε πολλές χώρες εκατομμύρια παιδιά είναι σήμερα χωρίς γονείς. Τα νούμερα του ΟΗΕ είναι τρομακτικά:

-  21.000 άτομα πεθαίνουν καθημερινά επειδή δεν έχουν να φάνε, δηλαδή σε ενάμιση χρόνο χάνεται ο πληθυσμός μιας χώρας σαν την Ελλάδα από έλλειψη τροφής. Παιδιά, μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες.

$1-  Το AIDS σκοτώνει ετησίως 1.500.000 ανθρώπους, δηλ. ένα άτομο κάθε 20 δευτερόλεπτα. Μεταξύ των θυμάτων είναι πολλά παιδιά, που μολύνονται από τον ιό HIV κατά την εγκυμοσύνη ή τον θηλασμό. Τα θύματα είναι παντού, αλλά πολλά είναι στην Αφρική, όπου εκατομμύρια γονείς έχουν πεθάνει και έχουν αφήσει πολλά ορφανά. Πολλά χωριά έχουν ερημώσει, πολλά σχολεία δεν έχουν δασκάλους, πολλές οικογένειες είναι μονογονεϊκές εξαιτίας του AIDS. ΟΙ περισσότεροι θάνατοι από AIDS θα μπορούσαν ν’ αποφευχθούν με καλύτερη εκπαίδευση, ενημέρωση, αντιμετώπιση της φτώχειας και χρήση προφυλακτικών.

- Η πνευμονία και άλλες οξείες ασθένειες του αναπνευστικού σκοτώνουν πάνω από 1.000.000 παιδιά σε φτωχές χώρες το χρόνο. Οι περισσότεροι θάνατοι θα μπορούσαν να αποφευχθούν με καλύτερες συνθήκες υγιεινής και πρόσβαση σε ένα καλό σύστημα υγείας.

- Η διάρροια, η χολέρα και η δυσεντερία σκοτώνουν ετησίως περίπου 1.000.000 άτομα. Κι όμως οι περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται σε κακής ποιότητας νερό, ακατάλληλο ή ανύπαρκτο αποχετευτικό σύστημα και γενικότερα κακές συνθήκες υγιεινής. Υγιείς άνθρωποι αντιμετωπίζουν – με την κατάλληλη φροντίδα – παρόμοιες ασθένειες εύκολα. Εξασθενημένοι οργανισμοί μπορεί να υποκύψουν – όπως και γίνεται – κυρίως λόγω αφυδάτωσης, με πιο ευάλωτα να είναι τα παιδιά.

- Περίπου 500.000 άνθρωποι πεθαίνουν από μαλάρια κάθε χρόνο και πολλά εκατομμύρια εξασθενούν εξαιτίας της. Η ασθένεια μεταδίδεται συνήθως από τα κουνούπια. Αν και μπορεί να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή, αυτή δεν είναι διαθέσιμη συχνά. Αλλά και με 4-5 ευρώ ανά άτομο θα μπορούσε να υπάρχει πρόληψη με κατάλληλες κουνουπιέρες.

Η ραγδαία επέκταση του Έμπολα στη Δυτική Αφρική είναι αποτέλεσμα της φτώχειας, των κακών συνθηκών υγιεινής, της έλλειψης συστημάτων καθαρού πόσιμου νερού κι αποχέτευσης σε συνδυασμό με το αδύναμο σύστημα υγείας των χωρών αυτών. Αν ο Έμπολα ξεφύγει απ΄ τον έλεγχο και χτυπήσει και τη δική μας πόρτα αυτό θα οφείλεται στην αδιαφορία μας να αντιμετωπιστεί η φτώχεια. Είναι αδύνατο να χτίσουμε ένα τείχος που θα αφήσει απέξω τον Έμπολα αν αυτός επεκταθεί στις χώρες της Αφρικής. Το τι συμβαίνει λοιπόν στην Αφρική θα έπρεπε να μας αφορά.

Το γεγονός ότι ένα αδύναμο σύστημα υγείας σε μια μικρή χώρα μπορεί να μετατρέψει τον ιό του Έμπολα σε παγκόσμια επιδημία που θα απειλήσει όλο τον κόσμο, είναι μια ακράδαντη απόδειξη του πόσο αλληλένδετοι είμαστε. Όσο και αν οι ακροδεξιοί, ανόητοι κυνικοί ή και μέρος των ΜΜΕ επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια εικόνα ενός κόσμου που θα επιβιώσει με ψιλά τείχη, διακρίσεις, κι έντονο ανταγωνισμό, στην πραγματικότητα η επιβίωση μας εξαρτιέται απολύτως από την συνεργασία, την εξάλειψη της φτώχειας και των ανισοτήτων. Η κλιματική αλλαγή, η οικονομική κρίση, η ανεξέλεγκτη αγορά, τώρα ο Έμπολα δείχνουν ότι είμαστε μια κοινότητα αλληλο-εξαρτώμενη και κατά συνέπεια πρέπει να διαμορφώσουμε τις ανάλογες πολιτικές που θα βοηθήσουν να βελτιώσουμε όλοι/ες μαζί την ποιότητα της ζωής μας, 

Η αντιμετώπιση της φτώχειας σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου απαιτεί μεγαλύτερη συμμετοχή των πλούσιων κρατών σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας όπως “food for work” προγράμματα που δίνουν στους ενήλικες τροφή ως αντάλλαγμα στη συμμετοχή τους στο χτίσιμο σχολείων, στο άνοιγμα πηγαδιών, στην δημιουργία υποδομών που εξαλείφει την φτώχεια ή “food for education” προγράμματα που προμηθεύουν με τροφή τα παιδιά που παρακολουθούν μαθήματα που θα τα βοηθήσουν να βγουν από τη φτώχεια.

Δαπανάμε τεράστια ποσά για την προστασία των συνόρων από απελπισμένους ανθρώπους αλλά κάνουμε ελάχιστα για να βελτιωθεί η ζωή αυτών που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και τους δικούς τους εξαιτίας της φτώχειας, των άθλιων συνθηκών ζωής, των διακρίσεων, της βίας, των πολέμων. Για να αντιμετωπιστεί η φτώχεια και να σωθεί η ζωή δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων θα χρειάζονταν μόλις 195 δις ευρώ ετησίως. Ποσό συγκρίσιμο με την περιουσία 4-5 πλουσίων, με το κόστος «διάσωσης» της Ελλάδας και, φυσικά, πολύ μικρότερο από το ποσό που μας έχει κοστίσει η χρηματοπιστωτική κρίση και η διάσωση του συστημικού τραπεζικού συστήματος.

Λίγες χώρες διαθέτουν – όπως έχουν συμφωνήσει και υπογράψει το 2002 – το 0,7% του ΑΕΠ τους ως αναπτυξιακή βοήθεια προς τις πιο φτωχές χώρες για την εξάλειψη της φτώχειας. Μεταξύ των 22 πιο αναπτυγμένων χωρών που είχαν δεσμευτεί να πετύχουν αυτό τον στόχο, μόνο 5 χώρες έχουν κάνει πράξη την δέσμευσή τους, με πρώτη μεταξύ αυτών την  Νορβηγία με 1,07% και μετά την Σουηδία με 1,02%. Η Ελλάδα είναι η τελευταία με 0,13% http://www.poverty.com/internationalaid.html

Η εξάλειψη της φτώχειας θα μειώσει τα κύματα των απελπισμένων που ψάχνουν σωτηρία κάπου αλλού, θα μειώσει τους πολέμους και τη βία, θα κάνει τον κόσμο μας πιο ασφαλή. Δεν θα μας σώσουν πάνοπλοι φρουροί, ακροδεξιά και νεοναζιστικά κινήματα, γιγαντιαίες στρατιωτικές δαπάνες αλλά μια τεράστια κινητοποίηση για εξάλειψη της φτώχειας και των τρομακτικών ανισοτήτων.  

Οι μητέρες στην Αφρική, στην Ασία, στην Λατινική Αμερική ή στην Ελλάδα φοβούνται τα ίδια πράγματα για τα παιδιά τους, Ας σταματήσουμε να φοβόμαστε τους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί, έχουν διαφορετικό δέρμα ή  μιλάνε διαφορετική γλώσσα και ας δουλέψουμε από κοινού, με μια παγκόσμια συνείδηση, για την εξάλειψη της φτώχειας στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στην Αφρική, στην Αμερική, στην Ασία. Είναι προς συμφέρον όλων μας.