Δώστε στη νεολαία μια ευκαιρία!
Με υποσχέσεις δεν αντιμετωπίζεται η ανεργία
Παρέμβαση Νίκου Χρυσόγελου στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου για την απασχόληση των νέων
“Οιυποσχέσεις για την δημιουργία θέσεων εργασίας πρέπει να συνοδεύονται από στοχευμένες πολιτικές για την απασχόληση των νέων, από κατάλληλα εργαλεία, μεταξύ των οποίων “η εγγύηση για την νεολαία' (YouthGuarantee) καθώς και από επαρκή και συγκεκριμένα χρηματοδοτικά μέσα. Αλλιώς τα ωραία λόγια θα είναι λόγια του αέρα και η ανεργία θα σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο”, δήλωσε, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, με αφορμή τόσο τις δηλώσεις του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών, όσο και τη συζήτηση στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου, στις 29 Μαΐου, σχετικά με έκθεση γνωμοδότησης για την “καταπολέμηση της ανεργίας των νέων: πιθανές λύσεις”, Ο Νίκος Χρυσόγελος ήταν εισηγητής στην σχετική συζήτηση εκ μέρους των Πράσινων.
“Εξαιτίας της κρίσης και της εμμονής σε μια πολιτική σκληρής λιτότητας, σήμερα έχουμε πολύ υψηλά επίπεδα ανεργίας αλλά ταυτοχρόνως και πλήρη κατάρρευση του παραγωγικού τομέα. Δεν αρκούν παλιές συνταγές για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Χρειαζόμαστε, πράγματι, μεταρρύθμιση στο σύστημα εκπαίδευσης και κατάρτισης έτσι ώστε να μπορούν οι νέοι να ανταποκριθούν στις σύγχρονες κοινωνικές, περιβαλλοντικές, παραγωγικές και οικονομικές ανάγκες και προκλήσεις, αλλά παράλληλα πρέπει να αναζωογονηθεί η πραγματική οικονομία και να
Οι Οικολόγοι Πράσινοι και οι νέοι
Μια νέα αρχή των Οικολόγων Πράσινων με άνοιγμα στην κοινωνία και ιδιαίτερα σε νέους και νέες.
Ανοίγουμε τις πόρτες για τους νέους, γκρεμίζουμε φράγματα στα μυαλά και στερεότυπα.
του Νίκου Χρυσόγελου
Μια κοινωνία που φόρτωσε τα παιδιά της με χρέη, το ελάχιστο που μπορεί να κάνει είναι να γκρεμίσει τα φράγματα και να αφήσει τους νέους ανθρώπους να μπουν στο προσκήνιο παντού, στην κοινωνία, στην οικονομία, στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ας σταματήσουμε να είμαστε μια κοινωνία που όχι μόνο κατέστρεψε το μέλλον των παιδιών της, που υποτίθεται τόσο αγαπούσε, αλλά και φοβάται να δώσει φωνή, λόγο, δικαιώματα στους νέους και στις νέες.
Μπορεί να φοβόμαστε όλους αυτούς που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία, να φοβόμαστε τους νεοναζί, τους λαϊκιστές, αλλά δεν μπορεί να φοβόμαστε τους νέους και τις νέες. Η μόνη ελπίδα μας είναι να τρέξουμε μαζί με τα παιδιά αυτά που χαράσσουν νέα μονοπάτια, εκείνους τους νέους και εκείνες τις νέες που ανοίγονται στο πέλαγος πιστεύοντας στον εαυτό τους αλλά και σε μια νέα κοινωνία της αλληλεγγύης, σε όλες και όλους όσοι/ες προτιμούν το ποδήλατο κι αρνήθηκαν την εποχή της επίπλαστης ευημερίας να πραγματώσουν το όνειρο των γονιών τους για ΙΧ δώρο στο παιδί τους. Να συνειδητοποιήσουμε ότι προσπαθώντας να επιβάλουμε ως κοινωνία τα όνειρά μας πάνω στα παιδιά μας, καταστρέψαμε τα δικά τους όνειρα και τα οδηγήσαμε στην καταστροφή.
Ας κάνουμε μια ειλικρινή αυτοκριτική, ας ακούσουμε τους νέους. Έπρεπε να το είχαμε κάνει το 2008, το 2009. Ας το κάνουμε, επιτέλους, το 2013. Ας σεβαστούμε αυτό που θέλουν να γίνουν, τις αλλαγές που επιδιώκουν, έστω και αν δεν τις φωνάζουν στους δρόμους. Ας χαράξουμε μαζί τους νέα μονοπάτια που θα οδηγούν σε ευημερία χωρίς κατά ανάγκη ξέχειλα πορτοφόλια, σε κοινωνική συνοχή αντί για βόλεμα και διαπλοκή.
Ναι, εκεί σε πολλούς νέους και νέες βρίσκεται η ελπίδα, το χαμόγελο της αποφασιστικότητας για να αλλάξουμε την κοινωνία που χρεοκόπησε, για μια άλλη πολιτική της ποίησης και της δημιουργίας, για τη